Η Αγία Γραφή θα μας πληροφορήσει γι' αυτή τη θαυμαστή ανακαίνιση. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ρητά ότι «παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου» (A Koρ.7,31), ότι δηλαδή θα παρέλθει η μορφή του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε, που θα συμπέσει με την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου.
Ο Χριστός είπε ότι «ό ουρανός και ή γη παρελεύσονται» (Μαρκ. 13,31), θα έρθει εποχή που ο ουρανός και η γη θα καταστραφούν. «Και έσται σημεία έν ήλίω και σελήνη και άστροις, και έπί της γης» (Λουκ.21,25). «Ο ήλιος σκοτισθήσεται και ή σελήνη ού δώσει το φέγγος αυτής, καί οί αστέρες πεσούνται άπό του ούρανού, και αί δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται» (Λουκ.21,29) Ο απόστολος Πέτρος προφήτευσε ότι στα έσχατα «ουρανοί ριζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δέ καυσούμενα λυθήσονται, και γη και τά έν αύτή έργα κατακαήσεται» (Β' Πετρ.3,10) και έπειτα από αυτό ομιλεί περί καινών ουρανών και καινής γης (Β' Πετρ.3,13).
Οι πατέρες της Εκκλησίας μας συμφωνούν απόλυτα με το τέλος του σχήματος του παρόντος κόσμου. Ο άγιος Ειρηναίος (+199) τονίζει: «To σχήμα παράγει του κόσμου τούτου, τουτέστιν εν οις παράβασις γέγονεν, ότι επαλειώθη ο άνθρωπος εναυτοίς. Και διά τούτο το σχήμα τούτο πρόσκαιρον εγένετο, προειδότος τα πάντα του Θεού» (Ειρ., Έλεγχος, P.G.5,36). Ο Θεοδώρητος Κύρου (+457) έγραψε τα εξής σημαντικά: «Πάσα κτίσις η ορωμένη θνητήν έλαχε φύσιν, επειδήπερ των όλων Ποιητής προεώρα του Αδάμ την παράβασιν και επενεχθησομένην αυτώ του θανάτου ψήφον, ου γαρ ην εικός ουδέ δίκαιον τα μεν δι' αυτόν γεγενημένα μεταλαχθείν αφθαρσίας, αυτόν δε, ου χάριν ταύτα επεποίητο, θνητόν είναι και παθητόν» (Θεοδωρ.Ερμ.εις Ρωμ.8,20.Ρ.6.82,136-137). Με άλλα λόγια, ο μεγάλος θεολόγος της αρχαίας Εκκλησίας χαρακτηρίζει την ανακαίνιση της κτίσεως πράξη θείας δικαιοσύνης.
Στο θεόπνευστο αυτό χωρίο του αποστόλου Πέτρου βλέπουν οι μελετητές μια θαυμαστή συμφωνία με τη σύγχρονη επιστήμη της φυσικής, της χημείας, της γεωλογίας και της αστρονομίας. Ομιλεί για στοιχεία, τα οποία θα «λυθούν», δηλαδή θα αλλάξουν δομή διαμιάς προφανώς πυρηνικής «λύσης» της ύλης και των συμπαντικών συστημάτων. Άλλωστε σε προηγούμενη αναφορά μας παρουσιάσαμε αναλυτικά την σύγχρονη επιστημονική άποψη περί του «θερμικού θανάτου» του σύμπαντος.
Ίσως κάποιοι προτάξουν την άποψη ότι οι δυνάμεις και τα αποθέματα «καυσίμων» του σύμπαντος αρκούν για μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ακόμη. Για παράδειγμα, ο Ήλιος του δικού μας ηλιακού συστήματος θα «σβήσει» έπειτα από δύο τουλάχιστον δισεκατομμύρια χρόνια, διότι τότε θα εξαντληθούν τα «καύσιμά» του.
Ρωτούν αυτοί με αφέλεια: η συντέλεια του κόσμου και ταυτόχρονα η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα γίνουν όταν τελειώσουν τα «καύσιμα» του σύμπαντος; Απαντούμε, σαφώς και όχι. Η Αγία Γραφή μάς διαφωτίζει και πάλι ότι οι ουρανοί, δηλαδή τα γαλαξιακά και συμπαντικά συστήματα, θα καταρρεύσουν «ριζιδόν», δηλαδή με πάταγο και ξαφνικά, και όχι όταν έχουν ορίσει τον «θερμικό θάνατο» του σύμπαντος οι επιστήμονες.
Η θεολογική γλώσσα της Εκκλησίας μας μάς βεβαιώνει ότι οι ασύλληπτες δυνάμεις του σύμπαντος βρίσκονται στα χέρια του Δημιουργού του. Ο θεόπνευστος Ψαλμωδός αναφέρει ότι «άνοίξαντός σου τήν χείρα (σ.σ.: Κύριε), τά σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος. άποστρέψαντος δέ σου τό πρόσωπον ταραχθήσονται» (Ψαλμ. 103,28), και ακόμη: «ό επιβλέπων έπι τήν γήν και ποιών αυτήν τρέμειν, ό άπτόμενος των ορέων καί καπνίζονται» (Ψαλμ. 103,32).
Ο Θεός, ο δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, έχει απόλυτα τον έλεγχο και τη λειτουργία του. Οι θαυμαστοί νόμοι, οι οποίοι λειτουργούν τον κόσμο και δεν τον αφήνουν να καταρρεύσει, διότι είναι αυτοί η ίδια η άκτιστη ενέργεια του παντοδυνάμου Δημιουργού, η οποία δίνει οντότητα και ζωή σε ολόκληρη την υλική κτίση- Έτσι λοιπόν ο παντοδύναμος δημιουργός, ο οποίος δημιούργησε τον κόσμο, μπορεί και να το καταστρέψει όταν Αυτός το αποφασίσει.
Όπως είχε τη δύναμη να τον δημιουργήσει εκ του μηδενός, έχει τη δύναμη και να τον καταστρέψει και να τον μεταλλάξει. Με την οριστική αποπομπή του κακού από τον κόσμο, δηλαδή με την ολοκλήρωση της υλοποίησης του σχεδίου της θείας οικονομίας και τη Μεγάλη Κρίση, δεν θα έχει κανένα νόημα η διατήρηση του παρόντος σχήματος του κόσμου. Γι' αυτό ο Θεός θα προχωρήσει στην ανακαίνισή του.
Μετά την κατάρρευση της μορφής του κόσμου με τη σημερινή του μορφή, μας πληροφορεί η Αγία Γραφή ότι ο Θεός θα δημιουργήσει νέα κτίση, ασύγκριτα ανώτερη από την πρώτη. Η «καινή κτίσις», όπως αναφέρεται στα ιερά κείμενα, δεν θα υπόκειται πλέον σε φθορά και σε νέα καταστροφή. Οι πατέρες της Εκκλησίας μας λένε ότι η μορφή της νέας δημιουργίας θα είναι ίδια με τη νέα δημιουργία των αναστημένων σωμάτων, δηλαδή άφθαρτη και αιώνια. Μάλιστα υποστηρίζουν πολλοί μελετητές ότι δεν θα ισχύουν στη νέα δημιουργία οι τωρινοί φυσικοί νόμοι, διότι αυτοί υπάρχουν να συγκρατούν την κτίση να μην καταρρεύσει, επειδή υπόκειται στη φθορά.
Ο προφήτης Ησαΐας προφήτευσε ότι στα έσχατα «έσται γάρ ό ουρανός καινός και ή γή καινή, καί ού μή μνησθώσι των προτέρων, ούδ' ού μή έπέλθη αυτών έπί τήν καρδίαν, άλλ' εύφροσύνην καί άγαλλίαμα εύρήσουσιν έν αύτή» (Ησ.65,17). Θα είναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη και θα φέρει χαρά και αγαλλίαση στους δικαίους. Σε άλλο σημείο αναφέρει ο μεγάλος προφήτης ότι «ό ουρανός καινός και η γη καινή, α εγω ποιώ, μένει ενώπιον έμού, λέγει Κύριος» (Ησ.66,22). Μόνο Αυτός που δημιούργησε την πρώτη κτίση μπορεί να δημιουργήσει και τη δεύτερη.
Ο Χριστός μίλησε ξεκάθαρα για μελλοντική «παλιγγενεσία» (Ματθ. 19,28), προλέγοντας την ανακαίνηση των πάντων. Ο παλιός κόσμος της φθοράς είναι προγραμματισμένος στο σχέδιο του Θεού να καταργηθεί και στη θέση του να δημιουργηθεί ένας νέος κόσμος, αδιάφθορος και άτρωτος από την αμαρτία και το κακό.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου