Ή ρίζα όμως 
καί ή καταγωγή αυτής τής αμπέλου -τής Θεοτόκου- δεν ήταν μόνο αγία, ήταν καί βασιλική.
Πλούτο πληροφοριών συλλέγει ο μελετητής των ιερών κειμένων πού αναφέρονται στό θέμα της καταγωγής τής Παρθένου Μαρίας.
Ό ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς μας δίδει τήν πληροφορία οτι καταγόταν "εξ οίκου Δαβίδ" (Λουκ. Α' 27). 'Ένας άπό τους πάλαιούς ερμηνευτές, ό Ζηγαβινός, σημειώνει τά ακόλουθα γιά τή βασιλική καταγωγή τής Θεοτόκου:
Τό "έξ οίκου Δαβίδ" νοείται καί περί τής Παρθένου καί περί του Κυρίου. "Καί αύτη γάρ κάκείνος εκ γένους του Δαβίδ κατήγοντο". Νεώτεροι όμως ερμηνευτές συσχετίζουν τό χωρίο αυτό μέ τόν Ιωσήφ, καί ως ισχυρή ένδειξη σχετική μέ αυτό επικαλούνται τή φράση πού έπακολουθεί αμέσως μετά "καί τό όνομα τής Παρθένου Μαριάμ", ένώ, εάν λεγόταν τό "έξ οίκου Δαβίδ" περί της Μαρίας, θά επακολουθούσε "καί τό όνομα αυτής..." ή "ή όνομα Μαριάμ". Παράταύτα, άλλοι έρμηνευτές παρατηρούν ότι ή έκφραση αυτή δύναται νά έξηγηθεί άπό τήν επιθυμία του Λουκά νά τονίσει τήν έννοια της Παρθενίας. Έξάλλου τό πρόσωπο του Ιωσήφ ένδιέφερε τόν Εύαγγελιστή Λουκά στην περίπτωση αυτή λιγότερο άπό τό πρόσωπο τής Μαρίας, αφού στην αφήγηση αυτή ή πατρότητα του Ιωσήφ αποκλειόταν απολύτως. Έπειτα, εάν έδώ καθόριζε ό Λουκάς οτι ό Ιωσήφ ήταν άπό τόν οίκο Δαβίδ, ποιος λόγος παραπάνω νά τονίσει καί πάλι περί του Ιωσήφ "διά το είναι αυτόν έξ οίκου καί πατριάς Δαβίδ" (Β' 4); Οί λόγοι, λοιπάν αυτοί πείθουν μάλλον οτι τό "έξ οίκου Δαβίδ" αναφέρεται μόνο στην Παρθένο (Π.Ν. Τρεμπέλα: "Υπόμνημα είς τό κατά Λουκαν Εύαγγέλιον" έκδ. "ΣΩΤΗΡΟΣ", "Αθήναι 1983, σελ. 79).
Τήν Δαβιτική καταγωγή τής Μαρίας μπορεί νά διαγνώσει κανείς εμμέσως καί άπό τό χωρίο Λουκά Α 32: "Ούτος έσται μέγας καί υιός υψίστου κληθήσεται καί δώσει αυτώ Κύριος ό Θεός τόν θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού". Αυτός θά είναι μεγάλος καί γιά τήν αγιότητά Του καί τό άξίωμά Του. Καί μολονότι μέ τήν ενανθρώπησή Του θά εξομοιωθεί μέ τους άνθρώπους, θά αναγνωρισθεί Υιός του Θεού καί θά Τόν άνυψώσει Κύριος ο Θεός καί ώς άνθρωπο. Καί θά Του δώσει τό θρόνο του προπάτορά Του Δαβίδ.
Ένας άπό τους πρώτους ακόμη Πατέρες τής Εκκλησίας, πολύ άρχαίος, ό όποίος έζησε περί τό 100 μ.Χ., είναι ό άγιος Ιγνάτιος ό Θεοφόρος. Θεωρείται Αποστολικός Πάτερας διάδοχος των Αποστόλων. Αναφέρει, λοιπόν, ότι "αληθώς έστιν ό Κύριος Ίησούς Χριστός έκ γένους Δαβίδ κατά σάρκα καί έγεννήθη άληθώς εκ Παρθένου'' (Πρός Τραλλήσιον" VIII Β.Ε.Π.Ε.Σ.,τόμος 2,300).
Καί ό 'Επιφάνιος Κύπρου μνημονεύει Μεσσιακούς στίχους του Προφήτη Ησαΐα, οί όποίοι βεβαίως υποδηλώνουν καίτή Δαβιτική καταγωγή της Θεοτόκου. Γράφει: "Ώ, μακαρία ρίζα· άπό που βλάστησε; Περί αυτής ό προφήτης Ήσαίας σάν χελιδόνι κελαϊδεί μέ γλώσσα πύρινη καί άνακράζει: "Θά φυτρώσει κλώνος άπό τόν γενεαλογικό κορμό του Ίεσσαί καί άνθος άπό τόν κορμό θά άναβλαστήσει. Καί επάνω σ' αυτόν πλήρως καί μονίμως θά αναπαυθεί τό Πνεύμα του Θεού μεθ' όλων τών χαρισμάτων" (Ήσαίου ΙΑ' 1 -2).
Άπό τή ρίζα δέ Ίεσσαί ό βασιλιάς Δαβίδ· καί άπό τή φυλή του βασιλιά Δαβίδ ή αγία Παρθένος, ή όσία τών οσίων ανδρών θυγατέρα, τής οποίας οί γονείς Ιωακείμ καί 'Άννα, οί όποίοι στή ζωή τους εύαρέστησαν στό Θεό, οί οποίοι και τέτοιο καρπό γέννησαν, τήν αγία Παρθένο Μαρία, ναό Θεού μαζί καί μητέρα" (Έπιφ.Κύπρου: Έλλ.Πατρολογία Ρ.G. 43, 488-489 έκδ. Κ.Ε.Π.Ε. Άθήναι 1989).
Δέν ήταν επομένως ή Παναγία μας άπό γένος κοινό καί άσημο. Υπήρξε λαμπρό καί εξαιρετικό, βασιλικό, τό γένος Της! Δέν έχει καμία σημασία εάν τήν εποχή εκείνη ή βασιλεία του Δαβίδ δέν υπήρχε καί οί άπόγονοί του ζούσαν σέ άσημοτητα, καί ό θρόνος ήταν κενός. Ή δόξα του μεγάλου βασιλιά εξακολουθούσε νά παραμένει άσβεστη. Ή ακτινοβολία τής βασιλείας του καί ή υπόσχεση, πού είχε λάβει άπό τό Θεό, οτι άπό αυτόν θά προερχόταν κατά σάρκα ό αιώνιος Βασιλιάς καί Αρχιερέας, δέν έπαυσαν νά αποτελούν μεγάλες πραγματικότητες. Πόσες Ίσραηλίτιδες αλήθεια θά ζήλευαν τήν υψηλή καταγωγή τής Μαρίας! Καί θά ποθούσαν νά ανήκουν στην πατριά του βασιλιά Δαβίδ!
Θά μπορούσαμε κατόπιν όλων αυτών νά πούμε οτι ή καταγωγή καί ή γέννηση τής Παρθένου έπαιξαν τό σημαντικότερο ρόλο στό σχέδιο τής θείας οίκονομίας. Που νά γνώριζε καί που νά φανταζόταν τό μακάριο ζεύγος του Ιωακείμ καί της ΄Αννας γιά ποια υψηλή καί μεγαλειώδη αποστολή προόριζε ο Πανάγαθος Θεός τή Μαρία τους! Όμολογουμένως ό έρχομός Της έδώ στή γη ήταν θαύμα, τό όποίο ή θαυματουργική επέμβαση τοϋ Παντοδυνάμου πραγματοποίησε.
καί ή καταγωγή αυτής τής αμπέλου -τής Θεοτόκου- δεν ήταν μόνο αγία, ήταν καί βασιλική.Πλούτο πληροφοριών συλλέγει ο μελετητής των ιερών κειμένων πού αναφέρονται στό θέμα της καταγωγής τής Παρθένου Μαρίας.
Ό ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς μας δίδει τήν πληροφορία οτι καταγόταν "εξ οίκου Δαβίδ" (Λουκ. Α' 27). 'Ένας άπό τους πάλαιούς ερμηνευτές, ό Ζηγαβινός, σημειώνει τά ακόλουθα γιά τή βασιλική καταγωγή τής Θεοτόκου:
Τό "έξ οίκου Δαβίδ" νοείται καί περί τής Παρθένου καί περί του Κυρίου. "Καί αύτη γάρ κάκείνος εκ γένους του Δαβίδ κατήγοντο". Νεώτεροι όμως ερμηνευτές συσχετίζουν τό χωρίο αυτό μέ τόν Ιωσήφ, καί ως ισχυρή ένδειξη σχετική μέ αυτό επικαλούνται τή φράση πού έπακολουθεί αμέσως μετά "καί τό όνομα τής Παρθένου Μαριάμ", ένώ, εάν λεγόταν τό "έξ οίκου Δαβίδ" περί της Μαρίας, θά επακολουθούσε "καί τό όνομα αυτής..." ή "ή όνομα Μαριάμ". Παράταύτα, άλλοι έρμηνευτές παρατηρούν ότι ή έκφραση αυτή δύναται νά έξηγηθεί άπό τήν επιθυμία του Λουκά νά τονίσει τήν έννοια της Παρθενίας. Έξάλλου τό πρόσωπο του Ιωσήφ ένδιέφερε τόν Εύαγγελιστή Λουκά στην περίπτωση αυτή λιγότερο άπό τό πρόσωπο τής Μαρίας, αφού στην αφήγηση αυτή ή πατρότητα του Ιωσήφ αποκλειόταν απολύτως. Έπειτα, εάν έδώ καθόριζε ό Λουκάς οτι ό Ιωσήφ ήταν άπό τόν οίκο Δαβίδ, ποιος λόγος παραπάνω νά τονίσει καί πάλι περί του Ιωσήφ "διά το είναι αυτόν έξ οίκου καί πατριάς Δαβίδ" (Β' 4); Οί λόγοι, λοιπάν αυτοί πείθουν μάλλον οτι τό "έξ οίκου Δαβίδ" αναφέρεται μόνο στην Παρθένο (Π.Ν. Τρεμπέλα: "Υπόμνημα είς τό κατά Λουκαν Εύαγγέλιον" έκδ. "ΣΩΤΗΡΟΣ", "Αθήναι 1983, σελ. 79).
Τήν Δαβιτική καταγωγή τής Μαρίας μπορεί νά διαγνώσει κανείς εμμέσως καί άπό τό χωρίο Λουκά Α 32: "Ούτος έσται μέγας καί υιός υψίστου κληθήσεται καί δώσει αυτώ Κύριος ό Θεός τόν θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού". Αυτός θά είναι μεγάλος καί γιά τήν αγιότητά Του καί τό άξίωμά Του. Καί μολονότι μέ τήν ενανθρώπησή Του θά εξομοιωθεί μέ τους άνθρώπους, θά αναγνωρισθεί Υιός του Θεού καί θά Τόν άνυψώσει Κύριος ο Θεός καί ώς άνθρωπο. Καί θά Του δώσει τό θρόνο του προπάτορά Του Δαβίδ.
Ένας άπό τους πρώτους ακόμη Πατέρες τής Εκκλησίας, πολύ άρχαίος, ό όποίος έζησε περί τό 100 μ.Χ., είναι ό άγιος Ιγνάτιος ό Θεοφόρος. Θεωρείται Αποστολικός Πάτερας διάδοχος των Αποστόλων. Αναφέρει, λοιπόν, ότι "αληθώς έστιν ό Κύριος Ίησούς Χριστός έκ γένους Δαβίδ κατά σάρκα καί έγεννήθη άληθώς εκ Παρθένου'' (Πρός Τραλλήσιον" VIII Β.Ε.Π.Ε.Σ.,τόμος 2,300).
Καί ό 'Επιφάνιος Κύπρου μνημονεύει Μεσσιακούς στίχους του Προφήτη Ησαΐα, οί όποίοι βεβαίως υποδηλώνουν καίτή Δαβιτική καταγωγή της Θεοτόκου. Γράφει: "Ώ, μακαρία ρίζα· άπό που βλάστησε; Περί αυτής ό προφήτης Ήσαίας σάν χελιδόνι κελαϊδεί μέ γλώσσα πύρινη καί άνακράζει: "Θά φυτρώσει κλώνος άπό τόν γενεαλογικό κορμό του Ίεσσαί καί άνθος άπό τόν κορμό θά άναβλαστήσει. Καί επάνω σ' αυτόν πλήρως καί μονίμως θά αναπαυθεί τό Πνεύμα του Θεού μεθ' όλων τών χαρισμάτων" (Ήσαίου ΙΑ' 1 -2).
Άπό τή ρίζα δέ Ίεσσαί ό βασιλιάς Δαβίδ· καί άπό τή φυλή του βασιλιά Δαβίδ ή αγία Παρθένος, ή όσία τών οσίων ανδρών θυγατέρα, τής οποίας οί γονείς Ιωακείμ καί 'Άννα, οί όποίοι στή ζωή τους εύαρέστησαν στό Θεό, οί οποίοι και τέτοιο καρπό γέννησαν, τήν αγία Παρθένο Μαρία, ναό Θεού μαζί καί μητέρα" (Έπιφ.Κύπρου: Έλλ.Πατρολογία Ρ.G. 43, 488-489 έκδ. Κ.Ε.Π.Ε. Άθήναι 1989).
Δέν ήταν επομένως ή Παναγία μας άπό γένος κοινό καί άσημο. Υπήρξε λαμπρό καί εξαιρετικό, βασιλικό, τό γένος Της! Δέν έχει καμία σημασία εάν τήν εποχή εκείνη ή βασιλεία του Δαβίδ δέν υπήρχε καί οί άπόγονοί του ζούσαν σέ άσημοτητα, καί ό θρόνος ήταν κενός. Ή δόξα του μεγάλου βασιλιά εξακολουθούσε νά παραμένει άσβεστη. Ή ακτινοβολία τής βασιλείας του καί ή υπόσχεση, πού είχε λάβει άπό τό Θεό, οτι άπό αυτόν θά προερχόταν κατά σάρκα ό αιώνιος Βασιλιάς καί Αρχιερέας, δέν έπαυσαν νά αποτελούν μεγάλες πραγματικότητες. Πόσες Ίσραηλίτιδες αλήθεια θά ζήλευαν τήν υψηλή καταγωγή τής Μαρίας! Καί θά ποθούσαν νά ανήκουν στην πατριά του βασιλιά Δαβίδ!
Θά μπορούσαμε κατόπιν όλων αυτών νά πούμε οτι ή καταγωγή καί ή γέννηση τής Παρθένου έπαιξαν τό σημαντικότερο ρόλο στό σχέδιο τής θείας οίκονομίας. Που νά γνώριζε καί που νά φανταζόταν τό μακάριο ζεύγος του Ιωακείμ καί της ΄Αννας γιά ποια υψηλή καί μεγαλειώδη αποστολή προόριζε ο Πανάγαθος Θεός τή Μαρία τους! Όμολογουμένως ό έρχομός Της έδώ στή γη ήταν θαύμα, τό όποίο ή θαυματουργική επέμβαση τοϋ Παντοδυνάμου πραγματοποίησε.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου