Εις τον Ορθόδοξο Τύπο αρ. Φυλ. 1893 είχαμε διαβάσει τα εξής
«Μὲ τὴν ἔναρξιν τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους εἴχομεν, «ἀποκαλυπτήρια» ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου.
Μὲ ἐπιστολήν του ἔδωσε τὴν εὐλογίαν του εἰς τὰς ἐργασίας οἰκουμενιστικοῦ συνεδρίου, τὸ ὁποῖον ἐπραγματοποιήθη εἰς τὸ Παπικὸν «μοναστήρι» τοῦ Μπόζε εἰς τὴν Βόρειον Ἰταλίαν. Τὸ «μοναστήρι» εἶναι γνωστὸν εἰς τοὺς οἰκουμενιστικοὺς κύκλους, διότι ἐκεῖ ἐγκαταβιώνουν «μοναχοὶ καὶ μοναχές», ποὺ ἀνήκουν σὲ διαφορετικὰ χριστιανικὰ δόγματα. Εἰς τὸ «μοναστήρι»γίνονται δεκτοὶ (Παπικοί, Προτεστάνται καὶ Ὀρθόδοξοι). Τὸ συνέδριον εἶχε διὰ θέμα του: «Ὁ πνευματικὸς ἀγώνας στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση». Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἰς τὴν ἐπιστολήν του «συγχαίρει τοὺς διοργανωτὲς καὶ προσεύχεται μὲ ἔνθερμες προσευχές, ὅπως ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εὐλογεῖ τὶς ἐργασίες τοῦ Συμποσίου.
Μὲ τὴν προαναφερομένην ἐπιστολὴν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δίδει διὰ πρώτην φορὰν τόσον ἔντονον φιλοοικουμενιστικὸν στίγμα. Εἰς τὸ συνέδριον συμμετεῖχεν ὁ Σεβ.Μεσσηνίας Σαββᾶτος. Εἰς τὰς περισυνὰς ἐκδηλώσεις, αἱ ὁποῖαι ἐπραγματοποιήθησαν εἰς τὸ προαναφερθὲν «μοναστήρι» ἐκοινώνησε κατὰ τὸν Παπικὸν τρόπον Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν παρουσίᾳ Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, χωρὶς ἕως σήμερον νὰ ἔχη καθαιρεθῆ».
Το πλήρες άρθρο βρίσκεται ΕΔΩ
Ποιό είναι όμως το μοναστήρι του Μποζέ;
Είς τήν Βόρεια Ίταλία υπάρχει μία μονή μικτή (άπό μοναχούς καί μοναχές) που ανήκουν στην Όρθοδοξία - Παπισμό καί Προτεσταντισμό. Ή δύναμις της μονής είναι 45 άνδρες καί 35 Γυναίκες, άπό τήν Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα, Λουξεμβούργο, Βέλγιον, καί τήν Σρί Λάνκα. Προσεύχονται καί ψάλλουν όμαδικώς.
Τήν μεικτή αυτή οικουμενιστική Κοινότητα παρουσίασεν είς έκδήλωσιν είς τό Ίταλικόν Ινστιτούτο Θεσ/νίκης ό ιδρυτής καί ηγούμενος Enro Bianch τήν 26-4-2004. Τό ιδιότυπον αυτό μοναχικόν τάγμα έχουν έπισκεφθή κατά καιρούς ιερείς, μοναχοί καί καθηγητές Θεολογικής άπό τήν Ελλάδα (ιδιαιτέρως άπό τήν Θεολογικήν Σχολήν Θεσ/νίκης), αλλά καί ό Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πρίν αλλά καί μετά τήν έκλογήν του (βλ. «Άδ. Τύπος Ρίζου» 30-4-2007).
Άπό δε τό 1995 εις τό οικούμενιστικόν μοναστήρι είναι μέλος του Μποζέ καί ό έφησυχάζων μητροπολίτης Αιμιλιανός Τιμιάδης, ιεράρχης τού Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/πόλεως! (Βλ. «Άγγελιοφόρος» 8-4-2007).
Εις τήν ώς άνω εφημερίδα έδωσεν συνέντευξιν ό ηγούμενος του Μποζέ καί άπήντησεν εις έρωτήσεις της δημοσιογράφου Σοφίας Πακαλίδου.
Ε. Ή εκκλησιαστική ιστορία έχει αποδείξει ότι χρειάστηκε πολύς χρόνος μέχρι νά καμφούν οί προκαταλήψεις καί νά βρεθούν ξανά οί χριστιανίκες ομολογίες στό τραπέζι τού διαλόγου. Πώς θά βλέπατε εσείς τό τέλος αυτού τού διαλόγου;
Α. Ό οικουμενικός διάλογος ανάμεσα στίς δύο Εκκλησίες (παρόλο πού συχνά παρουσιάζει εμπόδια καί δυσκολίες) θά έπρεπε νά τείνη σέ μία πνευματική κοινωνία μεταξύ τους. Αυτό δέ σημαίνει ότι ΓΙ μία Εκκλησία θά πρέπει νά ενσωμάτωση ή νά απορρόφηση τήν άλλη. Μπορούν όμως νά συνυπάρξουν σέ μία κοινωνία πλουραλισμού, όπου ό ένας θά σέβεται τίς παραδόσεις τού άλλου, μέ αμοιβαία άναγνώρισιν μίας κοινωνίας.
Ε. Υπάρχουν κι άλλα ούσιαστικά θέματα (άλάθητ0 τού πάπα, Άγιο πνεύμα κ.α.) πού θά μπορούσαν νά αποτελέσουν εμπόδιο στην ένωσιν;
Α. Αυτά μπορούν νά ξεπεραστούν. "Οπως άλλωστε ανέφερε καί ό καθηγητής Γιόζεφ Ράτσιγκερ (ό νύν πάπας Βενέδικτος ό 16ος), μία πιθανή ένωσιν καθολικών καί όρθοδόξων θά σήμαινε έπιστροφή στην κοινωνία που ίσχυε πριν απο το σχισμα καί παρά τίς δυσκολίες είχε διατηρηθεί. Σίγουρα ό δρόμος είναι μακρύς καί θέλει προσπάθεια.
Ε. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ τών μοναχών τού Μποζέ;
Α. Στό μοναστήρι έχουμε εφαρμόσει μία μοναδική πνευματικότητα, ένα κανόνα καί διαπιστώσαμε δτι είναι δυνατόν νά συμβιώσουμε. Αυτό έχει συμβεί ακόμη καί μεταξύ καθολικών καί προτεσταντών, όπου υπάρχουν μεγάλες διαφορές καί αποστάσεις. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές, άλλα ό κα)ένας μπορεί νά διατήρηση τήν πίστιν του χωρίς νά προσηλυτιστή καί νά βίωση μία κοινή χριστιανικη μαρτυρία.
Ε. Πιστεύετε ότι μία ανάλογη εμπειρία μπορεί νά έπιτευχθή σέ ενα ελληνικό Όρθόδοξο περιβάλλον, όπως τό Άγιον "Ορος;
Α. Πιστεύω ότι είναι δυνατόν νά γίνη, γιατί μία εποχή συζητήσαμε πάρα πολύ γιά μιά πιθανή παρουσία μας στό 'Άγιον "Ορος. Είχαμε μιλήσει μέ τόν πατριάρχη Άθηναγόρα καί στή συνέχεια μέ τόν πατριάρχη Δημήτριο. Άν υπάρχει βεβαιότητα ότι δέν θά γίνεται προσηλυτισμός μεταξύ τών δύο πλευρών αυτό μπορεί νά συμβή...» («Άγγελιαφόρος» 8-4-2007).
«Μὲ τὴν ἔναρξιν τοῦ νέου Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους εἴχομεν, «ἀποκαλυπτήρια» ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου.
Μὲ ἐπιστολήν του ἔδωσε τὴν εὐλογίαν του εἰς τὰς ἐργασίας οἰκουμενιστικοῦ συνεδρίου, τὸ ὁποῖον ἐπραγματοποιήθη εἰς τὸ Παπικὸν «μοναστήρι» τοῦ Μπόζε εἰς τὴν Βόρειον Ἰταλίαν. Τὸ «μοναστήρι» εἶναι γνωστὸν εἰς τοὺς οἰκουμενιστικοὺς κύκλους, διότι ἐκεῖ ἐγκαταβιώνουν «μοναχοὶ καὶ μοναχές», ποὺ ἀνήκουν σὲ διαφορετικὰ χριστιανικὰ δόγματα. Εἰς τὸ «μοναστήρι»γίνονται δεκτοὶ (Παπικοί, Προτεστάνται καὶ Ὀρθόδοξοι). Τὸ συνέδριον εἶχε διὰ θέμα του: «Ὁ πνευματικὸς ἀγώνας στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση». Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἰς τὴν ἐπιστολήν του «συγχαίρει τοὺς διοργανωτὲς καὶ προσεύχεται μὲ ἔνθερμες προσευχές, ὅπως ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εὐλογεῖ τὶς ἐργασίες τοῦ Συμποσίου.
Μὲ τὴν προαναφερομένην ἐπιστολὴν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δίδει διὰ πρώτην φορὰν τόσον ἔντονον φιλοοικουμενιστικὸν στίγμα. Εἰς τὸ συνέδριον συμμετεῖχεν ὁ Σεβ.Μεσσηνίας Σαββᾶτος. Εἰς τὰς περισυνὰς ἐκδηλώσεις, αἱ ὁποῖαι ἐπραγματοποιήθησαν εἰς τὸ προαναφερθὲν «μοναστήρι» ἐκοινώνησε κατὰ τὸν Παπικὸν τρόπον Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν παρουσίᾳ Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, χωρὶς ἕως σήμερον νὰ ἔχη καθαιρεθῆ».
Το πλήρες άρθρο βρίσκεται ΕΔΩ
Ποιό είναι όμως το μοναστήρι του Μποζέ;
Είς τήν Βόρεια Ίταλία υπάρχει μία μονή μικτή (άπό μοναχούς καί μοναχές) που ανήκουν στην Όρθοδοξία - Παπισμό καί Προτεσταντισμό. Ή δύναμις της μονής είναι 45 άνδρες καί 35 Γυναίκες, άπό τήν Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα, Λουξεμβούργο, Βέλγιον, καί τήν Σρί Λάνκα. Προσεύχονται καί ψάλλουν όμαδικώς.
Τήν μεικτή αυτή οικουμενιστική Κοινότητα παρουσίασεν είς έκδήλωσιν είς τό Ίταλικόν Ινστιτούτο Θεσ/νίκης ό ιδρυτής καί ηγούμενος Enro Bianch τήν 26-4-2004. Τό ιδιότυπον αυτό μοναχικόν τάγμα έχουν έπισκεφθή κατά καιρούς ιερείς, μοναχοί καί καθηγητές Θεολογικής άπό τήν Ελλάδα (ιδιαιτέρως άπό τήν Θεολογικήν Σχολήν Θεσ/νίκης), αλλά καί ό Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πρίν αλλά καί μετά τήν έκλογήν του (βλ. «Άδ. Τύπος Ρίζου» 30-4-2007).
Άπό δε τό 1995 εις τό οικούμενιστικόν μοναστήρι είναι μέλος του Μποζέ καί ό έφησυχάζων μητροπολίτης Αιμιλιανός Τιμιάδης, ιεράρχης τού Οικουμενικού Πατριαρχείου Κων/πόλεως! (Βλ. «Άγγελιοφόρος» 8-4-2007).
Εις τήν ώς άνω εφημερίδα έδωσεν συνέντευξιν ό ηγούμενος του Μποζέ καί άπήντησεν εις έρωτήσεις της δημοσιογράφου Σοφίας Πακαλίδου.
Ε. Ή εκκλησιαστική ιστορία έχει αποδείξει ότι χρειάστηκε πολύς χρόνος μέχρι νά καμφούν οί προκαταλήψεις καί νά βρεθούν ξανά οί χριστιανίκες ομολογίες στό τραπέζι τού διαλόγου. Πώς θά βλέπατε εσείς τό τέλος αυτού τού διαλόγου;
Α. Ό οικουμενικός διάλογος ανάμεσα στίς δύο Εκκλησίες (παρόλο πού συχνά παρουσιάζει εμπόδια καί δυσκολίες) θά έπρεπε νά τείνη σέ μία πνευματική κοινωνία μεταξύ τους. Αυτό δέ σημαίνει ότι ΓΙ μία Εκκλησία θά πρέπει νά ενσωμάτωση ή νά απορρόφηση τήν άλλη. Μπορούν όμως νά συνυπάρξουν σέ μία κοινωνία πλουραλισμού, όπου ό ένας θά σέβεται τίς παραδόσεις τού άλλου, μέ αμοιβαία άναγνώρισιν μίας κοινωνίας.
Ε. Υπάρχουν κι άλλα ούσιαστικά θέματα (άλάθητ0 τού πάπα, Άγιο πνεύμα κ.α.) πού θά μπορούσαν νά αποτελέσουν εμπόδιο στην ένωσιν;
Α. Αυτά μπορούν νά ξεπεραστούν. "Οπως άλλωστε ανέφερε καί ό καθηγητής Γιόζεφ Ράτσιγκερ (ό νύν πάπας Βενέδικτος ό 16ος), μία πιθανή ένωσιν καθολικών καί όρθοδόξων θά σήμαινε έπιστροφή στην κοινωνία που ίσχυε πριν απο το σχισμα καί παρά τίς δυσκολίες είχε διατηρηθεί. Σίγουρα ό δρόμος είναι μακρύς καί θέλει προσπάθεια.
Ε. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ τών μοναχών τού Μποζέ;
Α. Στό μοναστήρι έχουμε εφαρμόσει μία μοναδική πνευματικότητα, ένα κανόνα καί διαπιστώσαμε δτι είναι δυνατόν νά συμβιώσουμε. Αυτό έχει συμβεί ακόμη καί μεταξύ καθολικών καί προτεσταντών, όπου υπάρχουν μεγάλες διαφορές καί αποστάσεις. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές, άλλα ό κα)ένας μπορεί νά διατήρηση τήν πίστιν του χωρίς νά προσηλυτιστή καί νά βίωση μία κοινή χριστιανικη μαρτυρία.
Ε. Πιστεύετε ότι μία ανάλογη εμπειρία μπορεί νά έπιτευχθή σέ ενα ελληνικό Όρθόδοξο περιβάλλον, όπως τό Άγιον "Ορος;
Α. Πιστεύω ότι είναι δυνατόν νά γίνη, γιατί μία εποχή συζητήσαμε πάρα πολύ γιά μιά πιθανή παρουσία μας στό 'Άγιον "Ορος. Είχαμε μιλήσει μέ τόν πατριάρχη Άθηναγόρα καί στή συνέχεια μέ τόν πατριάρχη Δημήτριο. Άν υπάρχει βεβαιότητα ότι δέν θά γίνεται προσηλυτισμός μεταξύ τών δύο πλευρών αυτό μπορεί νά συμβή...» («Άγγελιαφόρος» 8-4-2007).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου