Μόνο ο Τόμπρος ήταν ικανός να τους παρασύρει εις αυτά τα ευτράπελα των χειροτονιών των Ματθαικών! Προσπάθησε επίσης δια τινων πραγματειών του να αποδείξη (δικαιολογήση) το κανονικόν των απαραδέκτων χειροτονιών, δικαιολογούμενος ότι υπήρξε διωγμός. Ο ίδιος όμως εν υπομνήματί του δημοσιευθέντι εν τη εν Αθήναις εκδιδομένη ημερησία εφημερίδι «Εθνικός Κήρυξ» της 6 Ιουλίου 1948, ανέγραψε (και ανεγνώριζε) ότι υπήρχαν πέντε Ορθόδοξοι Επίσκοποι, πως λοιπόν δικαιολογείται η περίπτωσις του διωγμού;
Και δια ποιόν λόγον προέβη εις τοιαύτην αντικανονικήν πράξιν (των χειροτονιών), ενω θα έπρεπε να επιχειρησθή πρότερον η απο κοινού συνεννόησις μετά των λοιπών Επισκόπων; Είναι ηλίου φαεινότερον (αλλά και απο τις επιστολές του τις οποίες θα δημοσιεύσουμε) ότι εξυπηρετούσε τα κελεύσματα των ''Νεοημερολογιτών'', που έτριβαν τα χέρια τους απο χαρά βλέποντας ότι δεν πήγε χαμένη η απονομή χάριτος που του έδωσαν, αλλά και ποιός ξέρει μετά την αποφυλάκισίν του τι εντολές του έδωσαν!!!
Μετά και τον θάνατο της Μαριάμ, ο Τόμπρος έγινε ο ηγέτης των Ματθαικών προσλαμβάνοντας εξ΄ ιδίων κριτηρίων '''Νεοημερολογίτας'' «Θεολόγους» και τους εξεπαίδευε στις συκοφαντίες κατά των «Φλωριναίων».
Πρίν συνεχίσουμε όμως την μελέτη μας ας δούμε τα κείμενα της «μετανοίας», του όποτε ήθελε Νεοημερολογίτη και όποτε πάλιν ήθελε παλαιοημερολογίτη Ευγένιου Τόμπρου. Σημειωτέον ότι μετά απο αυτές τις δηλώσεις μετανοίας, άγνωστον πως, ανεχώρησεν εις Αθήνας και προσεχώρησε στην Κερατέα πλησιάζοντας τον Ματθαίο Καρπαθάκη. Τα υπόλοιπα ήδη τα προαναφέραμε.
Ας δει ο αναγνώστης το ποιός ήτο ο κύριος υποκινητής, αλλά και αίτιος της σπιλώσεως του δικαίου αγώνος των παλαιοημερολογιτών.
Εν τω μεταξύ ο Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος εύρίσκεται κατά τάς ψυχράς ημέρας του χειμώνος του έτους 1948 έν ταίς φυλακαίς Χατζηκώστα τής οδού Πειραιώς.
Το έγκλημά του ήτο ότι έχειροτόνησεν Ιερείς παλαιοημερολογίτας.
Μετά την αποφυλάκισίν του ό Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός προσεχώρησεν εις την Σύνοδον του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου και αποτέλεσε μέλος αυτής.
Την 14ην Μαίου 1950 απέθανεν ο Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαίος Καρπαθάκης. Η αλήθεια είναι ότι ο Επίσκοπος Βρεσθένης ειργάσθη δια την Ορθοδοξίαν και την καλλιέργειαν του Μοναχικού ιδεώδους. Όμως το περιβάλλον αυτού ήτο το οποίο εδημιούργει (σκοπίμως;;) την διέγερσιν κοινού μεταξύ των πολλών μίσους, ως και μίσους κατά παντός μη ανήκοντος εις το περιβάλλον αυτών! Ποιό ήτο το περιβάλλον του; Ο Ευγένιος Τόμπρος και η Μαριάμ Σουλακιώτου! Λίγο πριν την κοίμηση του Βρεσθένης, ο πρ. Φλωρίνης προσπάθησε πολλάκις να τον συναντήσει εις την Μονήν της Κερατέας, αλλά η ηγούμενη Μαριάμ Σουλακιώτου και ο διαμόνιος Ευγένιος Τόμπρος, έμπαιναν συνεχώς εμπόδιο ακόμη και σε προσπάθειες καταλλαγής και ένωσης που είχαν προηγηθεί. Τελικά ο πρ. Φλωρίνης τα κατάφερε ολίγο διάστημα προ της κοιμήσεως του Βρεσθένης (14 Μαΐου 1950), να τον συναντήσει στην επιθανάτια κλίνη όπου και συγχωρέθηκαν αμφότεροι. Σε εκείνη την ιερή στιγμή επενέβει δια ακόμη μία φορά η ηγουμένη και τους εχώρισε βιαίως δείχνοντας εις τον πρ. Φλωρίνης την έξοδο, μη σεβόμενη ούτε καν την Αρχιερωσύνη του.Το έγκλημά του ήτο ότι έχειροτόνησεν Ιερείς παλαιοημερολογίτας.
Μετά την αποφυλάκισίν του ό Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός προσεχώρησεν εις την Σύνοδον του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου και αποτέλεσε μέλος αυτής.
Μετά και τον θάνατο της Μαριάμ, ο Τόμπρος έγινε ο ηγέτης των Ματθαικών προσλαμβάνοντας εξ΄ ιδίων κριτηρίων '''Νεοημερολογίτας'' «Θεολόγους» και τους εξεπαίδευε στις συκοφαντίες κατά των «Φλωριναίων».
Πρίν συνεχίσουμε όμως την μελέτη μας ας δούμε τα κείμενα της «μετανοίας», του όποτε ήθελε Νεοημερολογίτη και όποτε πάλιν ήθελε παλαιοημερολογίτη Ευγένιου Τόμπρου. Σημειωτέον ότι μετά απο αυτές τις δηλώσεις μετανοίας, άγνωστον πως, ανεχώρησεν εις Αθήνας και προσεχώρησε στην Κερατέα πλησιάζοντας τον Ματθαίο Καρπαθάκη. Τα υπόλοιπα ήδη τα προαναφέραμε.
Ας δει ο αναγνώστης το ποιός ήτο ο κύριος υποκινητής, αλλά και αίτιος της σπιλώσεως του δικαίου αγώνος των παλαιοημερολογιτών.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΔΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου