Θὰ γιορτάσουμε σὲ λίγες ἡμέρες τὴ μεγάλη καὶ ἔνδοξη ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Ὁ φετινὸς ἑορτασμὸς εἶναι ἐπετειακὸς καὶ ἀξίζει νὰ εἶναι λαμπρότερος ἀπὸ κάθε ἄλλη φορά.
Νὰ μὴ σταθοῦμε λόγῳ οἰκονομικῆς κρίσεως στὰ ἔξοδα, ἀλλὰ νὰ σημαιοστολίσουμε ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τὴν Πατρίδα μας καὶ νὰ γιορτάσουμε μὲ ἔξαρση καὶ πατριωτικὸ ἐνθουσιασμὸ τὰ ἑβδομηντάχρονα.
Οἱ δοξολογίες, οἱ παρελάσεις, τὰ μνημόσυνα ὑπὲρ τῶν ἡρώων ποὺ ἔπεσαν στὰ πεδία τῶν μαχῶν, οἱ ἐθνικὲς γιορτὲς καὶ λοιπὲς ἐκδηλώσεις νὰ δονήσουν τὶς καρδιές μας, νὰ ἀναπτερώσουν τὸ ἠθικό μας καὶ νὰ μᾶς δώσουν ὤθηση νὰ ξεπεράσουμε τὶς ὁποιεσδήποτε δυσκολίες ἀντιμετωπίζουμε στοὺς χαλεποὺς καιρούς μας. Ἰδίως νὰ ἐνθουσιάσουν τὶς νέες γενεές, ποὺ δὲν εἶχαν ἀ κό μη γεννηθεῖ τότε ποὺ γράφτηκαν οἱ ἐνδοξότερες σελίδες τῆς νεότερης ἱστο ρίας μας.
Δὲν ἦταν κάτι ἁπλὸ καὶ συνηθισμένο αὐτὸ ποὺ συνέβη τὴ μεγάλη αὐγὴ τοῦ ’40. Δὲν ἦταν μόνο ὑπέροχο κατόρθωμα μεγάλης ἀνδρείας καὶ γενναιότητος. Ἦταν θαῦμα, θαῦμα πίστεως, θαῦμα τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ποὺ ἔσωσε ὄχι μόνο τὴν Πατρίδα μας ἀλλὰ καὶ τὴν Εὐρώπη καὶ τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Ἦταν ἀπίστευτη ἐποποιΐα ποὺ ἀνέβασε τὸ κύρος τῆς Πατρίδος μας παγκοσμίως. Οἱ πάντες, ἐφημερίδες, ραδιόφωνα, συγγραφεῖς, ποιητές, πολιτικοὶ καὶ στρατιωτικοὶ μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα μας.
Τὸ ἔπος τοῦ ’40 ἦταν ἡ πρώτη γενναία ἀντιαξονικὴ ἀντίσταση. Μέχρι τότε ἡ ναζιστικὴ Γερμανία τοῦ Χίτλερ καὶ ἡ φασιστικὴ Ἰταλία τοῦ Μουσολίνι μὲ τὶς σιδηρόφρακτες στρατιές τους, τὴν ἀσύγκριτη ὑπεροπλία τους καὶ τὰ μεγαλεπήβολα κατακτητικὰ σχέδιά τους ἐνέπνεαν φόβο καὶ τρόμο στοὺς λαούς. Ἀρκετὰ κράτη, ὅπως ἡ Σουηδία, ἡ Ρουμανία, ἡ Βουλγαρία, ἡ Τουρκία, ἡ Γιουγκοσλαβία, ἡ Ἱσπανία, κράτησαν οὐδετερότητα ἢ συνθηκολόγησαν μὲ τὸν Ἄξονα χωρὶς νὰ πολεμήσουν. Ἄλλα κράτη, ὅ πως ἡ Τσεχοσλοβακία, ἡ Πολωνία, ἡ Νορβηγία, ἡ Δανία, ἡ Ὁλλανδία, τὸ Βέλγιο, ἡ Γαλλία, ὑπέκυψαν στὸν ἐχθρὸ μὲ ἀνύπαρκτη ἢ ὑποτυπώδη ἀντίσταση. Ἡ Ἀγγλία καταματωμένη περίμενε τὴ σειρά της. Ἡ Ρωσία μὲ τὶς ἀμέτρητες μεραρχίες της ἔσπευδε νὰ συνάψει «σύμφωνον μὴ ἐπιθέσεως». Ἡ Ἀμερικὴ αἰφνιδιασμένη μόλις τότε ἄρχιζε νὰ ὀργανώνει τὶς δυνάμεις της. Μόνον ἡ μικρὴ σὲ ἔκταση καὶ πληθυσμὸ Ἑλλάδα ὕψωσε τὸ ἀνάστημά της καὶ φώναξε στοὺς ἀήττητους, ὣς τὴ στιγμὴ ἐκείνη, Ἰταλογερμανούς: Ὄχι! Δὲν παραδίδουμε τὴν Πατρίδα μας. Ἂς εἴμαστε μόνοι, ἂς εἴμαστε λίγοι, ἂς εἴμαστε φτωχοί,
ἂς εἴμαστε σχεδὸν ἄοπλοι. Θὰ ὑπερασπίσουμε «τὰ πάτρια ἐδάφη» μέχρι τὴν τελευταία ἀναπνοή μας.
Τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 ἡ Ἑλλάδα κινδύνευσε τὸν ἔσχατο κίνδυνο. Ἀλλὰ οἱ ἔνδοξοι πρόγονοί μας ἔκαναν τὸ χρέος τους πρὸς τὴν Πατρίδα. Δὲν στάθηκαν μὲ σταυρωμένα τὰ χέρια, δὲν ἀντιμετώπισαν μοιρολατρικὰ τὸν κίνδυνο, ἀλλὰ κατέφυγαν στὸν Θεό, πολέμησαν, θυσιάστηκαν, ἔσωσαν τὴν Πατρίδα μας καὶ δόξασαν τὸ Ἔθνος μας!
Τώρα ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται πάλι σὲ δύσκολη θέση. Ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια αὐτῶν ποὺ πολέμησαν τὸ 1940 ἄραγε θὰ κάνουμε τὸ χρέος μας, γιὰ νὰ σώσουμε τὴν Πατρίδα μας; Πολλοὶ λένε ὅτι βρισκόμαστε στὴ δίνη μεγάλης κρίσεως. Ἄλλοι λένε ὅτι βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα χρεωκοπίας! Μελετώντας μὲ τὴν κοινὴ λογικὴ καὶ μὲ ἀριθμητικοὺς ὑπολογισμοὺς τὴ δεινὴ θέση στὴν ὁποία βρισκόμαστε, συμπεραίνουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα θὰ σωθεῖ μόνο μὲ θαῦμα!
Θέλουμε θαῦμα; Ὑπάρχει τὸ θαῦμα. Νὰ μᾶς διδάξει ἡ Ἱστορία. Ἦταν μικρότερη ἡ δυσκολία ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ γενεὰ τοῦ ’40; Οἱ ἀριθμοὶ ἦταν καὶ τότε ἀμείλικτοι.
Τὸ πρόβλημα ἐθεωρεῖτο καὶ τότε ἄλυτο.
Ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ ἔγραψαν τὴν ἀθάνατη ἐποποιΐα, δὲν ἔλυσαν τὸ πρόβλημα μὲ τὴ λογική. Τὸ ἔλυσαν μὲ τὴν καρδιὰ καὶ τὴν πίστη!
Νὰ τοὺς μοιάσουμε! Νὰ μιμηθοῦμε τὴ γενναιότητα καὶ τὸν ἡρωισμό τους, τὴν ἑνότητα καὶ ὁμοψυχία τους, τὴ θερμὴ πίστη τους στὸν Θεό, τὶς πύρινες προσευχές τους, τὴν καταφυγή τους στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ σκέπη τῆς Παναγίας, τὴν αὐταπάρνηση καὶ τὶς θυσίες τους, τὴν ἀπέραντη ἀγάπη τους πρὸς τὴ γλυκύτατη Πατρίδα!
Γιὰ νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴν πολλαπλὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὸν τόπο μας, ὀφείλουμε ὅλοι νὰ βοηθήσουμε τὴν Πατρίδα μας δίνοντας τὸν καλύτερο ἑαυτό μας: τὴν ἀρετή μας, τὴν τιμιότητά μας, τὴν εἰλικρίνεια στὶς σχέσεις καὶ τὶς συν αλλαγές μας, τὸν τίμιο ἱδρώτα μας, κάποιες θυσίες
μας, ἂν χρειασθεῖ καὶ τὸ αἷμα μας! Δὲν τὴ βοηθοῦμε, ἂν βαδίζουμε στὴν ἀποστασία. Τὴ βοηθοῦμε, ἂν δεί ξουμε τὴν ἔμπρακτη μετάνοιά μας, τὴ θυσιαστικὴ ἀγάπη μας, τὴν καταφυγή μας στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Νὰ ἐμπνεόμαστε ἀπὸ τὸν με γάλο λόγο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Τὴν πατρίδα τίμησον, καὶ τῇ ἀρετῇ βοήθησον αὐτῇ», κι ἀνάλογα νὰ πορευόμαστε μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ ἅγιος Θεὸς σώζει τὴν Ἑλλάδα! «Οὐδὲν πατρίδος γλυκύτερον», σαλπίζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος! Γιὰ τὴ γλυκύτατη Πατρίδα μας ἀξίζει νὰ προσφέρουμε ὅ,τι τὸ καλύτερο, γιὰ νὰ ζήσει καὶ νὰ μεγαλουργήσει! Τότε θὰ εἴμαστε κι ἐμεῖς ὑπερήφανοι ὅτι κάναμε τὸ χρέος μας πρὸς αὐτήν!
Οἱ δοξολογίες, οἱ παρελάσεις, τὰ μνημόσυνα ὑπὲρ τῶν ἡρώων ποὺ ἔπεσαν στὰ πεδία τῶν μαχῶν, οἱ ἐθνικὲς γιορτὲς καὶ λοιπὲς ἐκδηλώσεις νὰ δονήσουν τὶς καρδιές μας, νὰ ἀναπτερώσουν τὸ ἠθικό μας καὶ νὰ μᾶς δώσουν ὤθηση νὰ ξεπεράσουμε τὶς ὁποιεσδήποτε δυσκολίες ἀντιμετωπίζουμε στοὺς χαλεποὺς καιρούς μας. Ἰδίως νὰ ἐνθουσιάσουν τὶς νέες γενεές, ποὺ δὲν εἶχαν ἀ κό μη γεννηθεῖ τότε ποὺ γράφτηκαν οἱ ἐνδοξότερες σελίδες τῆς νεότερης ἱστο ρίας μας.
Δὲν ἦταν κάτι ἁπλὸ καὶ συνηθισμένο αὐτὸ ποὺ συνέβη τὴ μεγάλη αὐγὴ τοῦ ’40. Δὲν ἦταν μόνο ὑπέροχο κατόρθωμα μεγάλης ἀνδρείας καὶ γενναιότητος. Ἦταν θαῦμα, θαῦμα πίστεως, θαῦμα τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ποὺ ἔσωσε ὄχι μόνο τὴν Πατρίδα μας ἀλλὰ καὶ τὴν Εὐρώπη καὶ τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Ἦταν ἀπίστευτη ἐποποιΐα ποὺ ἀνέβασε τὸ κύρος τῆς Πατρίδος μας παγκοσμίως. Οἱ πάντες, ἐφημερίδες, ραδιόφωνα, συγγραφεῖς, ποιητές, πολιτικοὶ καὶ στρατιωτικοὶ μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα μας.
Τὸ ἔπος τοῦ ’40 ἦταν ἡ πρώτη γενναία ἀντιαξονικὴ ἀντίσταση. Μέχρι τότε ἡ ναζιστικὴ Γερμανία τοῦ Χίτλερ καὶ ἡ φασιστικὴ Ἰταλία τοῦ Μουσολίνι μὲ τὶς σιδηρόφρακτες στρατιές τους, τὴν ἀσύγκριτη ὑπεροπλία τους καὶ τὰ μεγαλεπήβολα κατακτητικὰ σχέδιά τους ἐνέπνεαν φόβο καὶ τρόμο στοὺς λαούς. Ἀρκετὰ κράτη, ὅπως ἡ Σουηδία, ἡ Ρουμανία, ἡ Βουλγαρία, ἡ Τουρκία, ἡ Γιουγκοσλαβία, ἡ Ἱσπανία, κράτησαν οὐδετερότητα ἢ συνθηκολόγησαν μὲ τὸν Ἄξονα χωρὶς νὰ πολεμήσουν. Ἄλλα κράτη, ὅ πως ἡ Τσεχοσλοβακία, ἡ Πολωνία, ἡ Νορβηγία, ἡ Δανία, ἡ Ὁλλανδία, τὸ Βέλγιο, ἡ Γαλλία, ὑπέκυψαν στὸν ἐχθρὸ μὲ ἀνύπαρκτη ἢ ὑποτυπώδη ἀντίσταση. Ἡ Ἀγγλία καταματωμένη περίμενε τὴ σειρά της. Ἡ Ρωσία μὲ τὶς ἀμέτρητες μεραρχίες της ἔσπευδε νὰ συνάψει «σύμφωνον μὴ ἐπιθέσεως». Ἡ Ἀμερικὴ αἰφνιδιασμένη μόλις τότε ἄρχιζε νὰ ὀργανώνει τὶς δυνάμεις της. Μόνον ἡ μικρὴ σὲ ἔκταση καὶ πληθυσμὸ Ἑλλάδα ὕψωσε τὸ ἀνάστημά της καὶ φώναξε στοὺς ἀήττητους, ὣς τὴ στιγμὴ ἐκείνη, Ἰταλογερμανούς: Ὄχι! Δὲν παραδίδουμε τὴν Πατρίδα μας. Ἂς εἴμαστε μόνοι, ἂς εἴμαστε λίγοι, ἂς εἴμαστε φτωχοί,
ἂς εἴμαστε σχεδὸν ἄοπλοι. Θὰ ὑπερασπίσουμε «τὰ πάτρια ἐδάφη» μέχρι τὴν τελευταία ἀναπνοή μας.
Τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 ἡ Ἑλλάδα κινδύνευσε τὸν ἔσχατο κίνδυνο. Ἀλλὰ οἱ ἔνδοξοι πρόγονοί μας ἔκαναν τὸ χρέος τους πρὸς τὴν Πατρίδα. Δὲν στάθηκαν μὲ σταυρωμένα τὰ χέρια, δὲν ἀντιμετώπισαν μοιρολατρικὰ τὸν κίνδυνο, ἀλλὰ κατέφυγαν στὸν Θεό, πολέμησαν, θυσιάστηκαν, ἔσωσαν τὴν Πατρίδα μας καὶ δόξασαν τὸ Ἔθνος μας!
Τώρα ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται πάλι σὲ δύσκολη θέση. Ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια αὐτῶν ποὺ πολέμησαν τὸ 1940 ἄραγε θὰ κάνουμε τὸ χρέος μας, γιὰ νὰ σώσουμε τὴν Πατρίδα μας; Πολλοὶ λένε ὅτι βρισκόμαστε στὴ δίνη μεγάλης κρίσεως. Ἄλλοι λένε ὅτι βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα χρεωκοπίας! Μελετώντας μὲ τὴν κοινὴ λογικὴ καὶ μὲ ἀριθμητικοὺς ὑπολογισμοὺς τὴ δεινὴ θέση στὴν ὁποία βρισκόμαστε, συμπεραίνουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα θὰ σωθεῖ μόνο μὲ θαῦμα!
Θέλουμε θαῦμα; Ὑπάρχει τὸ θαῦμα. Νὰ μᾶς διδάξει ἡ Ἱστορία. Ἦταν μικρότερη ἡ δυσκολία ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ γενεὰ τοῦ ’40; Οἱ ἀριθμοὶ ἦταν καὶ τότε ἀμείλικτοι.
Τὸ πρόβλημα ἐθεωρεῖτο καὶ τότε ἄλυτο.
Ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ ἔγραψαν τὴν ἀθάνατη ἐποποιΐα, δὲν ἔλυσαν τὸ πρόβλημα μὲ τὴ λογική. Τὸ ἔλυσαν μὲ τὴν καρδιὰ καὶ τὴν πίστη!
Νὰ τοὺς μοιάσουμε! Νὰ μιμηθοῦμε τὴ γενναιότητα καὶ τὸν ἡρωισμό τους, τὴν ἑνότητα καὶ ὁμοψυχία τους, τὴ θερμὴ πίστη τους στὸν Θεό, τὶς πύρινες προσευχές τους, τὴν καταφυγή τους στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ σκέπη τῆς Παναγίας, τὴν αὐταπάρνηση καὶ τὶς θυσίες τους, τὴν ἀπέραντη ἀγάπη τους πρὸς τὴ γλυκύτατη Πατρίδα!
Γιὰ νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴν πολλαπλὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὸν τόπο μας, ὀφείλουμε ὅλοι νὰ βοηθήσουμε τὴν Πατρίδα μας δίνοντας τὸν καλύτερο ἑαυτό μας: τὴν ἀρετή μας, τὴν τιμιότητά μας, τὴν εἰλικρίνεια στὶς σχέσεις καὶ τὶς συν αλλαγές μας, τὸν τίμιο ἱδρώτα μας, κάποιες θυσίες
μας, ἂν χρειασθεῖ καὶ τὸ αἷμα μας! Δὲν τὴ βοηθοῦμε, ἂν βαδίζουμε στὴν ἀποστασία. Τὴ βοηθοῦμε, ἂν δεί ξουμε τὴν ἔμπρακτη μετάνοιά μας, τὴ θυσιαστικὴ ἀγάπη μας, τὴν καταφυγή μας στὴν προστασία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Νὰ ἐμπνεόμαστε ἀπὸ τὸν με γάλο λόγο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Τὴν πατρίδα τίμησον, καὶ τῇ ἀρετῇ βοήθησον αὐτῇ», κι ἀνάλογα νὰ πορευόμαστε μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ ἅγιος Θεὸς σώζει τὴν Ἑλλάδα! «Οὐδὲν πατρίδος γλυκύτερον», σαλπίζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος! Γιὰ τὴ γλυκύτατη Πατρίδα μας ἀξίζει νὰ προσφέρουμε ὅ,τι τὸ καλύτερο, γιὰ νὰ ζήσει καὶ νὰ μεγαλουργήσει! Τότε θὰ εἴμαστε κι ἐμεῖς ὑπερήφανοι ὅτι κάναμε τὸ χρέος μας πρὸς αὐτήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου