Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος ἐπεσκέφθη ἐπὶ τετραήμερον τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ τὴν ἕδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἡ ἐπίσκεψίς του ἤρχισε τὴν 16ην Ἀπριλίου. Αἱ ἐκλογαὶ εἰς τὴν κατεχομένην Κύπρον εὗρον τὸν Ἀρχιεπίσκοπον εἰς τὴν Τουρκίαν. Τὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν προεκάλεσε σὸκ εἰς τὴν Λευκωσίαν καὶ εἰς τὰς Ἀθήνας,
ἀφοῦ τὰς ἐκλογὰς ἐκέρδισεν ὁ Τουρκοκύπριος ἡγέτης κ. Ἔρογλου, ὁ ὁποῖος εἶναι πειθήνιον ὄργανον τοῦ Στρατιωτικοῦ κατεστημένου τῆς Τουρκίας.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου, ὁ ὁποῖος ἔδιδεν ἀγῶνα διὰ τὸ Κυπριακὸν, ὑπέστη σχεδὸν ἀφωνίαν διὰ τὰς ἐξελίξεις εἰς τὴν κατεχομένην Κύπρον καὶ εἰς τὸ Κυπριακὸν ζήτημα. Μὲ τὴν ἐκλογὴν τοῦ κ. Ἔρογλου ἡ λύσις, ἡ ὁποία θὰ προωθηθῆ, θὰ εἶναι Συνομοσπονδία μὲ δύο χωριστὰ Κρατίδια. Λύσις, τὴν ὁποίαν ἀπηύχετο ἡ πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς Λευκωσίας.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἔμεινεν ἄφωνος διὰ τὸ ἐθνικὸν θέμα, ἦτο «λαλίστατος», ὅμως ἐναντίον ὅλων ἐκείνων τῶν ἐπισκόπων, τῶν ἡγουμένων Ἱ. Μονῶν, Ἱερομονάχων, ἐγγάμων κληρικῶν και πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν εἰς τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα εἰς τὴν Κύπρον, κατὰ τὸν προσεχῆ Ἰούνιον.
Μὲ ἑωσφορικὸν ἐγωϊσμὸν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου προειδοποίησεν ὅτι δὲν θὰ χαρισθῆ εἰς οὐδένα καὶ ὑπενθύμισε πρὸς ὅλα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὀφείλουν νὰ κάνουν ὑπακοήν. Οὐσιαστικῶς ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συμπεριφέρεται ὡς Πάπας, ἰσοπεδώνει τὸ Συνοδικὸν Σύστημα Λειτουργίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἀφοῦ προσωπική του ὑπόθεσις εἶναι ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πάπα εἰς τὴν Κύπρον.
Διὰ τὴν ἐπίσκεψιν ἐφευρέθη τὸ «τέχνασμα» τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου, συμφώνως πρὸς τὸ ὁποῖον ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Κων. Στεφανόπουλος εἶχε ἀπευθύνει πρόσκλησιν πρὸς τὸν Πάπαν νὰ ἐπισκεφθῆ τὴν Ἀθήνα καὶ ἡ Ἐκκλησία ἦτο ὑποχρεωμένη νὰ τὸν ὑποδεχθῆ. Τὸ αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται καὶ σήμερον εἰς τὴν Κύπρον. Μόνον ποὺ ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν εἶχε τὴν σύμφωνον γνώμην τοῦ συνόλου τῆς Ἱεραρχίας, ἐνῶ ὁ Κύπρου δὲν ἔχει λάβει ἐξουσιοδότησιν ἀπὸ τήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Κύπρου.
Ὡς πρὸς τὰς ἀπειλάς, τὰς ὁποίας διατυπώνει, ὀφείλομεν νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι ἔχει τὴν ἰδίαν συμπεριφοράν, τὴν ὁποίαν ἐπέδειξεν κατὰ τὴν διάσκεψιν διὰ τὸ Πρωτεῖον τοῦ Πάπα εἰς τὴν Κύπρον. Τότε ἐχαρακτήριζεν ὅσους ἀντέδρων καὶ τοὺς ὑπογράψαντας τὴν «Ὁμολογίαν Πίστεως» ὡς διακατεχομένους ἀπὸ ἑωσφορικὸν ἐγωϊσμόν, ζηλωτισμὸν καὶ ἐπεκρότει τὴν ἐπέμβασιν τῆς Ἀστυνομίας —τῇ ὑποδείξει Ἐπισκόπου— ἐναντίον τῶν ἀντιπαπικῶν διαδηλωτῶν.
Σήμερον προειδοποιεῖ πὼς ὅποιος ἱερέας προβῆ εἰς κάποιαν «ἀπρέπεια» τότε θὰ τιμωρηθῆ ἀμειλίκτως. Τὸ αὐτο ὅμως ἔκανε καὶ κατὰ τὰς ἀντιπαπικὰς διαδηλώσεις. Λησμονεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἐλευθέρα. Λησμονεῖ ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐπολέμησαν τοὺς πλανεμένους Χριστιανοὺς μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι ἔκαναν ἀγῶνα, διὰ νὰ τοὺς πείσουν διὰ τὴν πλάνην των καὶ τὴν ἐπιστροφήν των εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Ὁ Παπισμὸς ἀρνεῖται διαχρονικῶς νὰ ἀποδεχθῆ τὴν πλάνην του.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ὑπακούων τυφλῶς εἰς τὸ παρεκτραπὲν ἀπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων Φανάριον ἑτοιμάζεται νὰ ὑποδεχθῆ εἰς τὴν νῆσον τῶν Ἁγίων, τὴν Κύπρον, τὸν Αἱρεσιάρχην Πάπαν, ὡς Ἀρχηγὸν Κράτους καὶ ὡς ἕνα ἐκ τῶν κανονικῶν ἡγετῶν τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν οὗτος εὑρίσκεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Καὶ προκειμένου νὰ συγκινήση τὸν αἱρεσιάρχην ἀπειλεῖ μὲ τιμωρίαν ὅσους ἔχουν πραγματικὸν Ὀρθόδοξον φρόνημα καὶ ἑτοιμάζονται νὰ ἀντιδράσουν.
Ὁ Κύπρου ἐλπίζει ὅτι ὁ Πάπας θὰ βοηθήση εἰς τὸ Ἐθνικὸν θέμα κινητοποιῶν τὴν Εὐρώπην. Λησμονεῖ, ὅμως, ὅτι τὸ Βατικανὸν ἔχει διπλωμάτας – παρατηρητὰς εἰς τὴν ἕδραν τοῦ ΟΗΕ καὶ ἀπὸ τὸ 1974 δὲν ἐκινητοποιήθη ἐναντίον τοῦ Ἀττίλα, ὅπως τοῦτο δὲν ἔπραξε καὶ εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1828
ἀφοῦ τὰς ἐκλογὰς ἐκέρδισεν ὁ Τουρκοκύπριος ἡγέτης κ. Ἔρογλου, ὁ ὁποῖος εἶναι πειθήνιον ὄργανον τοῦ Στρατιωτικοῦ κατεστημένου τῆς Τουρκίας.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου, ὁ ὁποῖος ἔδιδεν ἀγῶνα διὰ τὸ Κυπριακὸν, ὑπέστη σχεδὸν ἀφωνίαν διὰ τὰς ἐξελίξεις εἰς τὴν κατεχομένην Κύπρον καὶ εἰς τὸ Κυπριακὸν ζήτημα. Μὲ τὴν ἐκλογὴν τοῦ κ. Ἔρογλου ἡ λύσις, ἡ ὁποία θὰ προωθηθῆ, θὰ εἶναι Συνομοσπονδία μὲ δύο χωριστὰ Κρατίδια. Λύσις, τὴν ὁποίαν ἀπηύχετο ἡ πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς Λευκωσίας.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἔμεινεν ἄφωνος διὰ τὸ ἐθνικὸν θέμα, ἦτο «λαλίστατος», ὅμως ἐναντίον ὅλων ἐκείνων τῶν ἐπισκόπων, τῶν ἡγουμένων Ἱ. Μονῶν, Ἱερομονάχων, ἐγγάμων κληρικῶν και πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν εἰς τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα εἰς τὴν Κύπρον, κατὰ τὸν προσεχῆ Ἰούνιον.
Μὲ ἑωσφορικὸν ἐγωϊσμὸν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου προειδοποίησεν ὅτι δὲν θὰ χαρισθῆ εἰς οὐδένα καὶ ὑπενθύμισε πρὸς ὅλα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὀφείλουν νὰ κάνουν ὑπακοήν. Οὐσιαστικῶς ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συμπεριφέρεται ὡς Πάπας, ἰσοπεδώνει τὸ Συνοδικὸν Σύστημα Λειτουργίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἀφοῦ προσωπική του ὑπόθεσις εἶναι ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Πάπα εἰς τὴν Κύπρον.
Διὰ τὴν ἐπίσκεψιν ἐφευρέθη τὸ «τέχνασμα» τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου, συμφώνως πρὸς τὸ ὁποῖον ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Κων. Στεφανόπουλος εἶχε ἀπευθύνει πρόσκλησιν πρὸς τὸν Πάπαν νὰ ἐπισκεφθῆ τὴν Ἀθήνα καὶ ἡ Ἐκκλησία ἦτο ὑποχρεωμένη νὰ τὸν ὑποδεχθῆ. Τὸ αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται καὶ σήμερον εἰς τὴν Κύπρον. Μόνον ποὺ ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν εἶχε τὴν σύμφωνον γνώμην τοῦ συνόλου τῆς Ἱεραρχίας, ἐνῶ ὁ Κύπρου δὲν ἔχει λάβει ἐξουσιοδότησιν ἀπὸ τήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Κύπρου.
Ὡς πρὸς τὰς ἀπειλάς, τὰς ὁποίας διατυπώνει, ὀφείλομεν νὰ ὑπενθυμίσωμεν ὅτι ἔχει τὴν ἰδίαν συμπεριφοράν, τὴν ὁποίαν ἐπέδειξεν κατὰ τὴν διάσκεψιν διὰ τὸ Πρωτεῖον τοῦ Πάπα εἰς τὴν Κύπρον. Τότε ἐχαρακτήριζεν ὅσους ἀντέδρων καὶ τοὺς ὑπογράψαντας τὴν «Ὁμολογίαν Πίστεως» ὡς διακατεχομένους ἀπὸ ἑωσφορικὸν ἐγωϊσμόν, ζηλωτισμὸν καὶ ἐπεκρότει τὴν ἐπέμβασιν τῆς Ἀστυνομίας —τῇ ὑποδείξει Ἐπισκόπου— ἐναντίον τῶν ἀντιπαπικῶν διαδηλωτῶν.
Σήμερον προειδοποιεῖ πὼς ὅποιος ἱερέας προβῆ εἰς κάποιαν «ἀπρέπεια» τότε θὰ τιμωρηθῆ ἀμειλίκτως. Τὸ αὐτο ὅμως ἔκανε καὶ κατὰ τὰς ἀντιπαπικὰς διαδηλώσεις. Λησμονεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἐλευθέρα. Λησμονεῖ ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐπολέμησαν τοὺς πλανεμένους Χριστιανοὺς μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι ἔκαναν ἀγῶνα, διὰ νὰ τοὺς πείσουν διὰ τὴν πλάνην των καὶ τὴν ἐπιστροφήν των εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Ὁ Παπισμὸς ἀρνεῖται διαχρονικῶς νὰ ἀποδεχθῆ τὴν πλάνην του.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ὑπακούων τυφλῶς εἰς τὸ παρεκτραπὲν ἀπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων Φανάριον ἑτοιμάζεται νὰ ὑποδεχθῆ εἰς τὴν νῆσον τῶν Ἁγίων, τὴν Κύπρον, τὸν Αἱρεσιάρχην Πάπαν, ὡς Ἀρχηγὸν Κράτους καὶ ὡς ἕνα ἐκ τῶν κανονικῶν ἡγετῶν τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν οὗτος εὑρίσκεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Καὶ προκειμένου νὰ συγκινήση τὸν αἱρεσιάρχην ἀπειλεῖ μὲ τιμωρίαν ὅσους ἔχουν πραγματικὸν Ὀρθόδοξον φρόνημα καὶ ἑτοιμάζονται νὰ ἀντιδράσουν.
Ὁ Κύπρου ἐλπίζει ὅτι ὁ Πάπας θὰ βοηθήση εἰς τὸ Ἐθνικὸν θέμα κινητοποιῶν τὴν Εὐρώπην. Λησμονεῖ, ὅμως, ὅτι τὸ Βατικανὸν ἔχει διπλωμάτας – παρατηρητὰς εἰς τὴν ἕδραν τοῦ ΟΗΕ καὶ ἀπὸ τὸ 1974 δὲν ἐκινητοποιήθη ἐναντίον τοῦ Ἀττίλα, ὅπως τοῦτο δὲν ἔπραξε καὶ εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ. ΦΥΛ. 1828
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου