Νύν κατακλυσμού καιρός, ουχί υδάτων, αλλά αιρέσεως και λόγων δυσσεβούς κακοδοξίας. <<Καιρός του λαλείν>> εντέλλεται Κύριος, και ουχί <<του σιγάν>> (Εκκλ. γ΄ 7) <<έν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως>> (Θεοδώρου Στουδίτου, PG. 99, 1321). Διότι <<σιγή των λόγων (της αληθείας) αναίρεσις των λόγων (της πίστεως) εστί>> (Μαξίμου Ομολογητού, PG. 90, 165). Έν προκειμένω, η <<σιωπή μέρος συγκαταθέσεως>> πρός την αίρεσιν έστι (Θεοδ. Στουδίτου, PG. 99, 1121), όπερ σκάνδαλον μέγιστον. Πρός τούς ούτω βαρέως αμαρτάνοντας, ο θείος λόγος βοά <<Ίνα τί παρεσιωπήσατε ασέβειαν και τάς αδικίας αυτής ετρυγήσατε;>> (Ώσ. ι΄ 13).
Πάς Ορθόδοξος καταβάτω είς τον καλόν αγώνα του αντιαιρετικού λόγου, κατά δύναμιν,. Διότι <<πάς φιλόθεος άνθρωπος πρός διδασκαλίαν αυτεπάγγελτος>> (Μ. Βασιλείου, PG. 32, 1037). Ούχι μόνο ο κληρικός και μοναχός, αλλά και ο λαικός. <<Ταύτα και λαικοίς νομοθετώ>> λέγει Γρηγόριος ο Θεολόγος, <<ταύτα και πρεσβυτέροις εντέλλομαι, ταύτα και τοίς άρχειν πεπιστευμένοις>>. Ποία; <<Βοηθήσατε τώ λόγω πάντες, όσοι τό δύνασθαι βοηθείν έκ Θεού>> έχετε (PG. 36, 308). Ο δέ άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης γράφει πρός τον Παντολέοντα Λογοθέτην <<ότε περί πίστεως ο λόγος, ούκ έστιν ειπείν, εγώ τίς είμι; Ιερεύς; άλλ' ουδαμού. Άρχων; καί ούδ' ούτως>> (PG. 99, 1321) <<Λάλει, ούν κυριέ μου, λάλει. Διά τούτο καγώ ο τάλας, δεδοικώς το κριτήριον (της δευτέρας παρουσίας), λαλώ>> (αυτόθι). Διότι <<καί αυτός ο πένης πάσης απολογίας εστέρηται έν ημέρα κρίσεως, μή τανύν (τώρα) λαλών, ώς κριθησόμενος και διά τούτο μόνον>> (αυτόθι).
Φεύγωμεν <<το φοβερόν της σιωπής κρίμα>> (του αυτού, PG. 99, 1076). <<Εί γάρ δυσφημείται Χριστός (νύν δέ έν τώ προσώπω της Ορθοδοξίας), πώς ημείς σιωπήσωμεν;>> (Κύριλλου Άλεξανδρείας, Μ. 4, 1016). Έν προκειμένω, <<άφωνος γίνεται>> ουχί ο Ορθόδοξος, άλλ' ο νεκρωθείς υπό της αιρέσεως και <<πρός την αντίδοσιν του κακού μένων ακίνητος>> τονίζει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης (PG. 44, 728).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου